Pahayag ni Kardinal Tagle Hinggil sa Parusang Kamatayan
Para sa mga Katolikong Mananampalataya ng Arkidiyosesis ng Maynila
(na binubuo ng mga lungsod ng Maynila, Makati, Mandaluyong, Pasay, and San Juan)
Mga minamahal na kapatid kay Hesukristo,
Sumainyo ang kapayapaan!
Muli na namang hinaharap ng ating bansa ang isyu ng parusang kamatayan. Sa loob ng maraming daang-taon, iba’t iba ang naging mga paniniwala at paninindigan ukol sa kapangyarihan ng estado na ipataw ang parusang kamatayan sa mga nakamumuhing krimen.
Sa mga nakaraang taon, maraming mga bansa na ang huminto sa pagpataw ng parusang kamatayan, kabilang ang Pilipinas. Sinikap nilang humanap ng ibang paraan upang supilin ang krimen habang binibigyan ng pagkakataong magbago ang mga nagkasala. Nais kong ibahagi sa inyo ang ilang mga dahilan kung bakit tumututol sa parusang kamatayan ang turo ng Simbahang Katolika sa kasalukuyang panahon. Inaanyayahan ko kayong pag-aralan at pagnilayan ang mga ito bilang gabay sa panalangin at pagkilos.
- Maraming pag-aaral sa buong mundo ang nagsasaad na hindi nasusugpo ng parusang kamatayan ang mga marahas na krimen. Hindi naman talaga tahasang napipigil ang krimen ng takot sa parusang kamatayan. Ang pinakamabisang paraan ay tugunan sa positibo at komprehensibong pamamaraan ang mga ugat ng krimen: ang kawalang ng pagpapahalagang pagmoral, kawalang katarungan, kawalan ng pagkakapantay-pantay, kahirapan, kakulangan sa pagkain, edukasyon, trabaho at pabahay, ang pamamayagpag ng mga sandata, droga, pornography, kawalan ng paggalang sa seksualidad, at marami pang iba. Marahil biktima rin ng mga ugat na ito ang mga nakagawa ng krimen. Hindi nalulunasan ng parusang kamatayan ang mga krimen sapagkat hindi nito nalulutas ang mga ugat ng krimen. Upang malutas ang mga ugat ng krimen, kailangang pangalagaan at pagtibayin ng Simbahan at ng estado ang pangunahing yunit ng lipunan, ang pamilya.
- Sa pagsulong sa parusang kamatayan, may panganib na maging katanggap-tanggap ang karahasan bilang tugon sa bawat kasalanan. Marapat at tunay ngang kailangan ng katarungan at paghihilom ng mga biktima ng krimen. Titiyakin ng isang matapat at matuwid na sistemang pang-hukuman at pang-penal na ang biktima at lipunan ay magbigyan ng pagpapanibago at kaligtasan. May malaking panganib na ang parusang kamatayan ay maipataw sa isang inosenteng tao. Kailangan nating panibaguhin ang mga institusyon at sangay ng pamahalaan upang mapangalagaan ang katarungan habang naiiwasan ang paglago ng kultura ng karahasan. Hindi layunin ng parusa ang paghihiganti bagkus ang pagtutuwid sa mga nagkamali at ang ikabubuti ng lipunan. Nanghahamak ng pagkatao ang kultura ng karahasan. Humihilom naman ang kultura ng katarungan, katuwiran, at pag-asa.
- Bilang mga Kristiyano, naniniwala tayo na ang buhay ng tao ay kaloob mula sa Diyos. Ang bawat tao ay nilikhang kawangis ng Diyos. Ang bawat tao ay tinubos ng dugo ni Kristo. Ito ang mga batayang dahilan ng pagpapatawad, pag-asa at kaligtasan. Ito ang dahilan kung bakit ang paninindigan sa buhay, ang kultura ng buhay, ay taliwas sa abortion, euthanasia, human trafficking, mutilation, at karahasan laban sa mga mahihina at inosenteng tao. Sa harap ng Diyos ang bukal ng buhay, ang tanging nararapat na tugon natin ay pagpapakumbaba. Hindi tayo maaaring magyabang at magpanggap na diyos.
Ihinahain ko ang mga pagninilay na ito para sa inyong pag-aaral at panalangin. Kung ito rin ang inyong pinaninindigan at pinaniniwalaan, ipaalam ninyo ito sa inyong mga kinatawan sa Kongreso.
Ipinagkakatiwala ko kayo, ang ating Arkidiyosesis, at ang ating minamahal na bayan sa ating Panginoong Diyos na nagsugo kay Hesus sa mundo “hindi upang hatulang maparusahan ang mga tao, kundi upang iligtas ang mga ito sa pamamagitan niya” (Juan 3:17). Umaasa tayo sa panalangin at maka-inang pagkalinga ng Mahal na Birheng Maria, ang ating buhay, katamisan, at pag-asa.
+ Luis Antonio G. Cardinal Tagle
Arsobispo ng Maynila
Ika-2 ng Pebrero 2017, Kapistahan ng Pagdadala kay Hesus na Panginoon sa Templo
